Stal nierdzewna to najogólniej rzecz biorąc, grupa metali na bazie żelaza zawierająca co najmniej 10% chromu (metale stopowe). Tlenek chromu „CrO” tworzy niewidzialną barierę (powłokę) dla tlenu i wilgoci. Chrom zabezpiecza żelazo przed większością korozji oraz rdzą. Stąd nazwa stal nierdzewna.
Stal nierdzewna to najogólniej rzecz biorąc, grupa metali na bazie żelaza zawierająca co najmniej 10% chromu (metale stopowe). Tlenek chromu „CrO” tworzy niewidzialną barierę (powłokę) dla tlenu i wilgoci. Chrom zabezpiecza żelazo przed większością korozji oraz rdzą. Stąd nazwa stal nierdzewna.
Warstwa chromu jest bardzo cienka, dlatego metal wciąż pozostaje błyszczący. Nieprzepuszcza ona jednak wody i powietrza, chroniąc metal. Warto również dodać, iż zarysowana, warstwa szybko się odbudowuje.
Stali nierdzewna wykorzystywana jest w celu uzyskania twardego materiału, o wysokiej odporności na plamy, rdzę i korozję, a także odpornego na:
- niekorzystne warunki atmosferyczne, takie jak dwutlenek węgla, wilgoć, pola elektryczne, związki siarki, soli i chlorków
- naturalne i sztucznie wytwarzane substancje chemiczne (np. ozon)
- ekstremalne warunki pogodowe, takie jak niskie temperatury
Zobacz ofertę stali nierdzewnej w hurtowni ITALINOX POLSKA
Praktycznie wszystkie rodzaje stali poddane działaniu wody i tlenu ulegną korozji. Jednakże przyjmuje się, jako międzynarodowy standard, że jeśli mniej niż 0,1 mm powierzchni płyty ze stali nierdzewnej ulegnie korozji w ciągu roku, wówczas jest ona trwała i może zostać zaakceptowana jako wybrana jakość do danego zastosowania.
Spis Treści
Rozwiązanie ekologiczne
Stal nierdzewna w 100% nadaje się do recyklingu. Obecnie ponad 50% nowej stali nierdzewnej wytwarza się z przetopionego złomu, co czyni ją materiałem przyjaznym dla środowiska.
Warto dodać również, iż zużycie energii w procesie produkcji stali nierdzewnej, dzięki udoskonaleniom technologicznym znacznie spadło.
Kwestie bezpieczeństwa i higieny pracy
Wszelkie artykuły wytwarzane z tych produktów stałych są ogólnie klasyfikowane jako inne niż niebezpieczne. Jednakże stwierdzono, że niektóre pierwiastki metaliczne zawarte w tych produktach są toksyczne i podlegają kontrolom regulacyjnym.
Pierwiastki te mogą być emitowane jako zanieczyszczenia unoszące się w powietrzu w pewnych warunkach przetwarzania, takich jak spalanie, topienie, cięcie, piłowanie, lutowanie twarde, szlifowanie, frezowanie, obróbka skrawaniem.
Niektóre materiały i sprzęt stosowane w obróbce wyrobów stalowych (płyny do cięcia/obróbki, powłoki, obróbka, smary, chemikalia czyszczące/wytrawiające, topniki spawalnicze, palniki i systemy cięcia plazmowego) mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia i należy je odpowiednio traktować.
Gatunki stali nierdzewnej
Istnieje ponad 150 gatunków stali nierdzewnej, z pośród których wyróżnić można piętnaście najpowszechniejszych.
AISI (Amerykański Instytut Żelaza i Stali) wyróżnia między innymi następujące gatunki:
- Gatunek 200 – austenityczne stopy żelaza, chromu, niklu i manganu
- Gatunek 300 – austenityczne stopy żelaza, chromu i niklu
- Gatunek 301 – wysoce ciągliwy, do wyrobów formowanych. Szybko twardnieje również podczas obróbki mechanicznej.
- Gatunek 303 – wersja 304 bez obróbki skrawaniem poprzez dodatek siarki
- Gatunek 304 – najczęstszy; klasyczna stal nierdzewna 18/8
- Gatunek 316 — dodatek stopu molibdenu w celu zapobiegania określonym formom korozji
- Gatunek 400 – stopy ferrytyczne i martenzytyczne.
Austenit oznacza metaliczny, niemagnetyczny stały roztwór węgla i żelaza, który występuje w stali powyżej temperatury krytycznej około 723°C. Szybkość chłodzenia określa względne proporcje tych materiałów, a co za tym idzie, właściwości mechaniczne (np. twardość, wytrzymałość na rozciąganie) stali.
Stopy ferrytyczne i martenzytyczne są wysoce odporne na korozję, ale znacznie mniej trwałe niż stopy austenityczne i nie można ich utwardzać poprzez obróbkę cieplną.
